Review: Wat er is, Hedwig Wiebes
'Wat er is' van Hedwig Wiebes is een inspirerend verhaal over identiteit, vrijheid, autonomie en jezelf vinden. Wil jij je leven over een andere boeg gooien? Lees dan dit boek waarin Hedwigs' reisverhaal aantoont dat geluk en vrijheid zich vooral afspeelt in je eigen hoofd.
Verhaal in 't kort
Aanhoudende rusteloosheid en de drang naar onbekend terrein leiden tot een impulsief besluit: Hedwig en haar vriend verkopen hun huis en al hun spullen en gaan samen met hun twee hondjes op weg in een oude Volkswagenbus. Ze hopen dat dit iconische busje hen niet alleen op plekken zal brengen waar ze nog nooit geweest zijn, maar ook dat ze door het bijbehorende gevoel van vrijheid zullen ontsnappen uit hun wereld van vastgeroeste patronen en hoge verwachtingen.‘Ik ben eigenlijk helemaal geen reiziger. Ik ben heel veel niet, vooral veel wat ik dacht wel te zijn. Ze zeggen dat je op pad gaat om jezelf te vinden, maar ik ben onderweg alleen maar zaken kwijtgeraakt. Ruim twee jaar woonde ik in een busje en nooit zullen de dingen meer worden zoals ze waren.’
– Hedwig Wiebes
‘Wat er is’ gaat over de behoefte aan een simpel leven dichter bij de natuur, over tijd om te ontdekken wat je echt wilt en wie je bent. Maar ook over de onomkeerbare gevolgen van keuzes. Hoever moet je gaan met loslaten en opofferen in ruil voor je ideale leven?
Dit vond ik ervan
★★★☆☆Volgens mij is de rusteloosheid die zij ervaart herkenbaar voor velen. Ze woont in een ruim Amsterdams appartement, heeft een gelukkige relatie en een toffe job. Waarom is ze dan niet tevreden met haar leven?
Ik dobberde en dobberde. In mijn hoofd had ik medelijden met de mensheid, we hebben zo’n sterke overlevingskracht maar tegelijkertijd geen idee wat we met ons leven aan moeten. Waarom putten we onszelf zo uit? Voor wie?
– Hedwig Wiebes
Ik vind het bewonderenswaardig van Hedwig en haar vriend Jeroen dat zij het lef hebben om ’t leven dat zij kennen achter zich te laten om met hun hondjes voor onbepaalde tijd te vertrekken naar het buitenland. Zonder een idee te hebben waaraan ze beginnen of wanneer hun tocht zal eindigen.
Haar verhaal is geen lovend reisverslag en dat vind ik juist zo leuk aan ’t boek. Vaak vind je alleen maar positieve verhalen over leven in een camper. Hedwig deelt vooral haar eigen gedachten, de confrontaties met zichzelf en hoe zij de wereld ziet. Hierbij valt ze soms in herhaling en lijkt het af en toe op een monoloog.
Mensen zijn niet gemaakt om alles te hebben...
Ik denk dat het juist te bedoeling moet zijn dat het niet makkelijk gaat. Dat we moeten zweten en bloeden, dat het niet perfect is en dat het dat nooit zal zijn.
– Hedwig Wiebes
Na 2 jaar rondtrekken heeft ze er zelfs genoeg van. Ze verlangt naar rust, een eigen plek en is er klaar voor om weer een leven te leiden dat van haar is. Liever een saai en een diep leven, dan een oppervlakkig leven. Daar kan ik mij in vinden. Zelf heb ik niet de behoefte om de wereld te verkennen. Een wandeling in eigen provincie is voor mij al een heus avontuur. Ik kies bewust voor een leven waarbij ik zo min mogelijk wil deelnemen aan de ratrace of aan 'wat van je verwacht wordt' in onze maatschappij.
Reacties
Een reactie posten
Bedankt om een reactie achter te laten.
Thanks for your reply.